"ΔΕΝ είμαστε ΒΡΩΜΟΜΠΑΤΣΟΙ... Άνθρωποι είμαστε... ΨΥΧΕΣ"

Συγκλονιστική και μόνο έτσι μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη συζήτηση που είχαμε με άνδρα της ομάδας ΔΙΑΣ. Το psema.gr ήπιε ένα καφέ με το Γιώργο ένα παιδί 24 ετών που υπηρετεί εδώ στη Θεσσαλονίκη. Σχολίασε το πρόσφατο τραγικό περιστατικό και μας αποκαλύπτει κάποιες άλλες πτυχές της δουλειάς τους τις οποίες εμείς δε γνωρίζουμε.

Εξομολόγηση στον 

Σάκη Κλιματζίδη

“Αγοράζουμε τα πάντα”, λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ενώ στρίβει ένα τσιγάρο. Τους “πετύχαμε” τυχαία στο διάλειμμα τους. Ζητήσαμε να μας πουν δυο κουβέντες για να τις δημοσιεύσουμε στο “psema”, μας διαβάζουν είπαν. “Θα τα βάλεις όπως στα πω όμως”, είπε ο Γιώργος “Φυσικά”, απαντήσαμε “και δεν είναι ψέμα”, ακολούθησαν αμήχανα γέλια και μόλις έφτασαν οι καφέδες.

“Φάγανε νέα παιδιά, θα μπορούσαμε να είμαστε και εμείς στη θέση τους. Ξέρεις αύριο μεθαύριο θα μαστε, όπως πάνε τα πράγματα”, σημειώνει ο Γιώργος ο οποίος ανάβει το τσιγάρο του, πίνει μια γουλιά καφέ και κοιτά απέναντι την τηλεόραση που δείχνει την κηδεία του συναδέλφου του.

“Τώρα η Τατιάνα που δείχνει τα πλάνα αυτά γνωρίζει τι συμβαίνει;”, μου λέει καχύποπτος. “Τι να σου πως, το μόνο που είναι σίγουρο είναι πως εσύ τα ξέρεις καλύτερα”, του λέω.

“ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΛΑ-ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ”

Ο Γιώργος αποκαλύπτει πως τα πάντα όσα έχει πάνω του-μου τα δείχνει ένα-ένα είναι πληρωμένα από αυτόν . “Αγόρασα το όπλο μου, το κράνος μου και ότι βλέπεις πάνω μου, μου έδωσαν κάποτε μονάχα τη στολή. Ξέρεις το κράνος μου κόστισε 450 ευρώ! Να σου πω την αλήθεια δεν είχα τότε και μου το πήρε δώρο η μάνα μου με τη σύνταξή της. Φαντάσου!”

Λίγο παρακάτω η συζήτησή μας στρέφεται στα 2 αδικοχαμένα παιδιά στην Αθήνα. “Δε γουστάρω κανένας να πεθαίνει, ακόμα και αυτοί που μας καταδιώκουν”, λέει.

“Όταν σκότωσαν τον Αλέξη είχα σαλτάρει από τη τσατίλα μου και τώρα με τους συναδέλφους συνειδητοποιώ πως μπορεί να συμβεί στον καθένα μας”

“ΔΕ ΜΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΙΑΣ”

“Ξέρεις, εγώ υπηρετούσαν αλλού και μια μέρα μας έκαναν ...ΔΙΕΣ”, λέει και χαμογελά και συνεχίζει “απλά και μόνο επειδή είχαμε ένα δίπλωμα οδήγησης. Και να σου πω δε με χάλασε, αλλά ρε παιδί δεν θα έπρεπε να πάρω μια άλλη εκπαίδευση; Να ξέρω πως να τρέξω με τη μηχανή και να μην πάω σαν το σκυλί στ αμπέλι!”, προσθέτει.

Από τον ασύρματο ακούστηκε κάτι “Διάρρηξη μου λέει θα επιληφθεί η άμεση δράση. Πες οτι τώρα έπρεπε να πάμε εμείς. Και πηγαίναμε και ήταν ένας τύπος ή 2 σου λέω με καλάσνικωφ και άνοιγαν πυρ ενώ διέφευγαν με ΙΧ ή μηχανές. Δε θα έπρεπε να είμαι εκπαιδευμένος για καταδίωξη; Δε θα έπρεπε να μπορώ να ρίξω πρώτα αν κρίνω πως είναι αναγκαίο”, αναρωτιέται.

“Πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα, να μας εκπαιδεύσουν και πάλι, να μας δώσουν νέα κίνητρα, θέλω να ζήσω όπως όλοι μας, να κάνω οικογένεια, δε θέλω να αφήσω χήρα και παιδί πίσω μου μια μέρα, άλλωστε δε θα παίρνουν και σύνταξη”, καταλήγει και γελά αμήχανα.

“Κάνω μια έκκληση μέσα από τη σελίδα σας. Δεν είμαστε πεταμένοι. Ούτε οι βρωμόμπατσοι, ούτε και γω δε ξέρω τι άλλο. Άνθρωποι είμαστε-ψυχές και εμείς. Όχι άλλο αίμα από καμία πλευρά”.

Δημοσιεύουμε αυτούσιο αυτον τον διάλογο του “ενός τσιγάρου” και των 2 “γουλιών καφέ”, όπως ακριβώς τα είπε ο Γιώργος, ο 24χρονος “ΔΙΑΣ” από τη Θεσσαλονίκη.

www.psema.gr